حقایقی درباره اوتیسم در بزرگسالان
بسیاری از افراد اوتیسمرا مربوط به گروه سنی خاصی میدانند و اما دریغ از آنکه در بزرگسالی هم همراه فرد باقی میماند.
اختلال اوتیسم نشانه های خود را در کودکی بروز می دهد و همین امر باعث شده بسیاری از افراد بر این باور باشند که این اختلال مغزی مربوط به کودکی است و در بزرگسالی نمود بیرونی رفتار و کلامی ندارد. حتی بسیاری دیگر بر این باورند که فرد اوتیسم در بزرگسالی میتواند بهبود یابد و رفته رفته مانند انسان های معمولی جامعه به زندگی خود ادامه دهد اما باید گفت که این تصور از اوتیسم در بزرگسالی بسیار اشتباه است.
انجمن روابط عمومی ایران در سایت خود درباره اوتیسم در بزرگسالی نوشته است که علی رغم داستان های نوشته شده در اینترنت، معمولا تبدیل کودکان اوتیسمی به بزرگسالانی که اوتیسم ندارند بسیار نادر است.
بله کودکانی که با اوتیسم دست و پنجه نرم می کنند ممکن است مهارتهایی داشته باشند و کارهایی را انجام دهند که علامتهای اوتیسمیشان کمتر نشان داده شود اما در بزرگسالی هم با چنین مشکلی مواجه میشوند. نوجوانان اوتیسمی به کمک مشاوران میتوانند مهارتهای اجتماعی بیشتری یاد بگیرند تا از برخی از موقعیت ها عبور کنند. اما کودکی که اوتیسم دارد با گذشت زمان به یک بزرگسال معمولی تبدیل نمیشود و همچنان در طیف خود باقی خواهد ماند.
مورد دیگری که باعث ایجاد دشواری در تعریف اوتیسم در بزرگسالان می شود، تفاوت هایی است که افراد اوتیستیک بزرگسال دارند. به عنوان مثال برخی از افراد این طیف با گذر زمان و در بزرگسالی آموزش هایی میبینند که طی آن می توانند به راحتی با دیگران ارتباط برقرار کنند اما شاید همان آموزش ها در فرد دیگر تاثیر چندانی نداشته باشد. یا در مثالی دیگر می توان از افرادی در این طیف نامبرد که به صورت تخصص در یک رشته به صورت درخشان در جامعه رشد کردند اما در مهارت های دیگر خود هنوز به دیگران وابسته اند. به دلیل همین تفاوت ها نمی توان به راحتی تعریف جامع و کاملی را از طیف اوتیسم در بزرگسالی بیان کرد.
به طور کلی می توان گفت بزرگسالان اوتیسم همان کودکانی هستند که با آموزش های مختلف برای برقراری ارتباط به دنیای آدم های معمولی وارد جامعه شدند و سعی میکنند پیرامون خود را با دیدی دیگر همراه با آموزش هایی که دیده اند تحلیل کنند.
این افراد چه اوتیسم پیشرفته داشته باشند چه ضعیف، چه در رشته خود درخشان باشند و چه نه و در هر سطحی از جامعه، برای ورود به زندگی طیف معمولی، نیاز به کمک و حمایت دارند و مسئولیت اجتماعی همه ما ایجاب کننده پشتیبانی از آنهاست.